Δες με, άγγιξε με.

black and white mixed with the blues

Σε βλέπω κάθε μέρα από το παράθυρο μου. Δεν μου μιλάς πλέον, ούτε θυμάμαι αν ποτέ το έκανες. 

Λένε ότι δεν βλέπω τα χρώματα, και όμως στην τηλεόραση έμαθα ότι βλέπω άψογα τους μπλε τόνους. Λες και έχει σημασία. 

Κοιτάω από το παράθυρο αλλά ούτε και σήμερα θα σε δω. Σε θυμάμαι μικρή και νομίζω πως μόνο ο θυμός μένει με τις αναμνήσεις μου. Ποιο είναι το νέο σου πρόσωπο άραγε; 

Πάντα μεγάλωνες, αλλά τώρα τελευταία περισσότερο.  
Back to Top